ခ်စ္သူအေတြး

ကုိယ္ငယ္ငယ္တုန္းက တေန႔မွာ အမစာအုပ္ထဲကေန စာရြက္ေခါက္ေလးတခု ထြက္က်လာလုိ႔ ေကာက္ယူၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကဗ်ာေလးေရးထားတာ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ အမကုိ ဖတ္ၾကည့္ရမလားဆုိေတာ့ ဖတ္ခြင့္ေပးတယ္။သူလည္း ႀကိဳက္လုိ႔ သူမ်ားဆီက ကူးထားတာတဲ့။

ကုိယ္လည္း ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လေတြေရာ၊ ၾကယ္ေတြေရာ၊ ပန္းေတြေရာ၊ ေရေတြေရာနဲ႔ ဘယ္လုိေလးမွန္းမသိဘူး။ ကဗ်ာေလးက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး စာတပုိဒ္ဆံုးတုိင္း  "ေနာ့"  "ေနာ့" ဆုိတာေလးကလည္း ဘယ္လုိေလးမွန္းမသိဘူးေပါ့။ အဲလုိနဲ႔ ေတာင္းကူးထားလုိက္တာေပါ့။  တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီကဗ်ာကုိ အမဆီကေန ကူးခြင့္ေတာင္းတုန္းက အမွန္ေျပာရရင္ ဘာဆုိလုိမွန္း နားမလည္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီအမက လက္ေရးသိပ္လွတယ္။ ကဗ်ာေလးရယ္ သူ႔လက္ေရးရယ္က သိပ္လုိက္လြန္းေတာ့ ဖတ္ရံုတင္မက ၾကည့္ရတာလဲ မ်က္စိပသာဒရွိတယ္လုိ႔ အဲ့ဒီတုန္းကအေတြးနဲ႔ ခံစားမိတယ္။ ကူးထားတာေတာင္ အမေရးထားတဲ့ ပံုစံအတုိင္း လုိက္ကူးထားတာ။ သူ႔လုိမ်ား လွမလားလုိ႔။ ဒါေပမယ့္ အခုျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ တမ်ဳိးပဲ။ အရင္ကႀကိဳက္ခဲ့သေလာက္ မႀကိဳက္ေတာ့သလုိပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီဘေလာ့ေပၚမွာ အမွတ္တရေလးအေနနဲ႔ေတာ့ တင္ထားခ်င္မိတယ္။ ေခါင္းစဥ္ေလးက ခ်စ္သူအေတြး တဲ့။

*     ' လမင္းက အရွင္

        ၾကယ္စင္က ကုိယ္ ဆုိပါေတာ့

        ေျမကမာၻ ပတ္ခ်ာဝုိက္လုိ႔

        လုိက္ပါ့မယ္ ေနာ့'

*     'ႏွင္းဆီက ကလ်ာ

       ဆူးညွာက ကုိယ္ ဆုိပါေတာ့

       ေရႊလိပ္ျပာ ေတာင္ပံကားကုိ

       တားပါ့မယ့္ ေနာ့'

*     'ေဗဒါက သခင္

        ေရျပင္က ကုိယ္ ဆုိပါေတာ့

        ေသာင္မတင္ လုိရာၾကြေအာင္

        ေဆာင္ပါ့မယ္ ေနာ့'

*     'သုိ႔ေပမယ့္

        ေၾကြပြင့္က ခ်စ္ႏွမ

        အပင္က ကုိယ္ သာလွ်င္

        ျဖစ္ခ်င္ဘူး ကုိယ္ေတြး'

*     'ေၾကြပြင့္ငယ္ ခ်ာခ်ာဝဲ

        ေလထဲမွာ ပ်ံ ပ်ံ ကာ

        သင္လြင့္ရာ ကုိယ္မၾကြႏုိင္ဘု

       အထီးက်န္ မ်က္ရည္စငယ္နဲ႔

        လြမ္းရမယ္ေလး'...။