သမီး ဘယ္ေတာ့မွ မႏုိးထေတာ့ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ သမီးရဲ႕ အခန္းတံခါး ေဆာင့္ပိတ္လိုက္သံေၾကာင့္ သမီး ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ ႏုိးသြားတယ္။ သမီး မ်က္လံုးကုိေတာင္ မနည္းအားယူၿပီးဖြင့္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ
အေမႊးအမ်ွင္ေတြနဲ႔ စုိစုိထုိင္းထုိင္း ခႏၵာကုိယ္ႀကီးတခု သမီးအေပၚ ဖိစီးထားတယ္လုိ႔ ခံစားလုိက္ရတယ္။ တေယာက္ေယာက္ မီးအိမ္ကုိ ၿငိွမ္းထားတယ္နဲ႔တူတယ္။ အခန္းဟာ ေမွာင္မုိက္လြန္းၿပီး ဘာကုိမွ မျမင္ရ။
အဲ့ဒါ သူပဲ။
စီးကရက္နဲ႔ ခက္ထ္ နံ႔ေတြ မႊန္ထူလြန္းေနလုိ႔သူ႕ကုိ သူမွန္း သမီး မွတ္မိသြားတယ္။ သမီးကုိ သူ႔ကုိယ္လံုးနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနခဲ့တယ္။
"သမီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးေလးရယ္... သမီးကုိ မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔..." လုိ႔ သမီး တုန္တုန္လွုပ္လွုပ္နဲ႔ သူ႔ကုိ ေတာင္းပန္တယ္။
"နင္ဟာ ငါ့မိန္းမပဲ..."
သမီး ခုန္ ထလုိက္တယ္။ တံခါးဟာ ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္မထားေသးဘူးပဲ။ မီးေရာင္ မွုန္မွုန္ေလး ျမင္ေနရတာနဲ႔ သမီးလည္း ၿခံထဲေရာက္တဲ့အထိ တဟုန္ထုိး ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ သူ သမီးေနာက္ကေန ေျပးလုိက္လာတယ္။
"ကယ္ၾကပါဦး... ကယ္ၾကပါရွင္..."
သမီး ငုိရွုိက္ရင္း ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္။ သမီးဘယ္ေလာက္ပဲေအာ္ေအာ္ သမီးေအာ္သံဟာ ညအေမွာင္ ဟင္းလင္းျပင္ထဲကုိပဲ ဝင္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ သမီး အေမာဆုိ႔တဲ့အထိကုိ ေျပးေနမိတယ္။ တစံုတခုနဲ႔ ခလုတ္တုိက္မိလုိ႔ ေျခေထာက္ကုိ ဆြဲထုတ္ေနတုန္းမွာပဲ လက္တစံုဟာ သမီးကုိ တင္းၾကပ္စြာနဲ႔ ဆုပ္ကုိင္ထားတာ ခံလုိက္ရတယ္။ အိပ္ခန္းထဲကုိ တြန္းထုိးဆြဲေခၚသြားရင္း သမီးကုိ ဖ်ာေပၚ ေဆာင့္တြန္းခ်လုိက္တယ္။ ခႏၵာကုိယ္ကုိ ခ်ည္ေႏွာင္ထားသလုိမ်ဳိး၊ သြက္ခ်ာပါဒလုိက္ေနသလုိ တကုိယ္လံုး လွုပ္မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ခံစားရတယ္။
မိန္းမေဖာ္ အကူအညီရလုိရျငား သမီး ေယာကၡမကုိ ေအာ္ေခၚမိျပန္တယ္။
"အေမေရ... ေဒၚေဒၚ..."
ဘာသံမွ ျပန္မၾကားရ။
သူ႔ရဲ႕ က်ဴးနစ္ခ္ အက်ီကုိ ခြ်တ္ေနတုန္း လြတ္လုိလြတ္ျငား သမီး လွိမ့္ထြက္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ သမီးကုိ အက်ီကေန လွမ္းဆြဲထားလုိက္တယ္။ သမီး လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ထပ္ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ သူ႔ကုိ ေျပာလုိက္တယ္။
"သမီးအေဖနဲ႔ တုိင္ေျပာမယ္..."
"နင့္အေဖကုိ နင္ႀကိဳက္တာ ေျပာႏုိင္တယ္။ သူ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီးသား။ နင့္မွာ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိဘူး.." လုိ႔ေျပာရင္းနဲ႔ ဆုိးဝါးလွစြာ ရယ္ေနပါေတာ့တယ္။
"နင္ဟာ အခုငါ့မိန္းမ ျဖစ္သြားၿပီ။ ငါျဖစ္ေစခ်င္တာ ဘာမဆုိ နင္ လုပ္ေပးရမွာပဲ.."
အေမႊးအမ်ွင္ေတြနဲ႔ စုိစုိထုိင္းထုိင္း ခႏၵာကုိယ္ႀကီးတခု သမီးအေပၚ ဖိစီးထားတယ္လုိ႔ ခံစားလုိက္ရတယ္။ တေယာက္ေယာက္ မီးအိမ္ကုိ ၿငိွမ္းထားတယ္နဲ႔တူတယ္။ အခန္းဟာ ေမွာင္မုိက္လြန္းၿပီး ဘာကုိမွ မျမင္ရ။
အဲ့ဒါ သူပဲ။
စီးကရက္နဲ႔ ခက္ထ္ နံ႔ေတြ မႊန္ထူလြန္းေနလုိ႔သူ႕ကုိ သူမွန္း သမီး မွတ္မိသြားတယ္။ သမီးကုိ သူ႔ကုိယ္လံုးနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနခဲ့တယ္။
"သမီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးေလးရယ္... သမီးကုိ မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔..." လုိ႔ သမီး တုန္တုန္လွုပ္လွုပ္နဲ႔ သူ႔ကုိ ေတာင္းပန္တယ္။
"နင္ဟာ ငါ့မိန္းမပဲ..."
သမီး ခုန္ ထလုိက္တယ္။ တံခါးဟာ ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္မထားေသးဘူးပဲ။ မီးေရာင္ မွုန္မွုန္ေလး ျမင္ေနရတာနဲ႔ သမီးလည္း ၿခံထဲေရာက္တဲ့အထိ တဟုန္ထုိး ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ သူ သမီးေနာက္ကေန ေျပးလုိက္လာတယ္။
"ကယ္ၾကပါဦး... ကယ္ၾကပါရွင္..."
သမီး ငုိရွုိက္ရင္း ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္။ သမီးဘယ္ေလာက္ပဲေအာ္ေအာ္ သမီးေအာ္သံဟာ ညအေမွာင္ ဟင္းလင္းျပင္ထဲကုိပဲ ဝင္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ သမီး အေမာဆုိ႔တဲ့အထိကုိ ေျပးေနမိတယ္။ တစံုတခုနဲ႔ ခလုတ္တုိက္မိလုိ႔ ေျခေထာက္ကုိ ဆြဲထုတ္ေနတုန္းမွာပဲ လက္တစံုဟာ သမီးကုိ တင္းၾကပ္စြာနဲ႔ ဆုပ္ကုိင္ထားတာ ခံလုိက္ရတယ္။ အိပ္ခန္းထဲကုိ တြန္းထုိးဆြဲေခၚသြားရင္း သမီးကုိ ဖ်ာေပၚ ေဆာင့္တြန္းခ်လုိက္တယ္။ ခႏၵာကုိယ္ကုိ ခ်ည္ေႏွာင္ထားသလုိမ်ဳိး၊ သြက္ခ်ာပါဒလုိက္ေနသလုိ တကုိယ္လံုး လွုပ္မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ခံစားရတယ္။
မိန္းမေဖာ္ အကူအညီရလုိရျငား သမီး ေယာကၡမကုိ ေအာ္ေခၚမိျပန္တယ္။
"အေမေရ... ေဒၚေဒၚ..."
ဘာသံမွ ျပန္မၾကားရ။
သူ႔ရဲ႕ က်ဴးနစ္ခ္ အက်ီကုိ ခြ်တ္ေနတုန္း လြတ္လုိလြတ္ျငား သမီး လွိမ့္ထြက္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ သမီးကုိ အက်ီကေန လွမ္းဆြဲထားလုိက္တယ္။ သမီး လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ထပ္ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ သူ႔ကုိ ေျပာလုိက္တယ္။
"သမီးအေဖနဲ႔ တုိင္ေျပာမယ္..."
"နင့္အေဖကုိ နင္ႀကိဳက္တာ ေျပာႏုိင္တယ္။ သူ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီးသား။ နင့္မွာ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိဘူး.." လုိ႔ေျပာရင္းနဲ႔ ဆုိးဝါးလွစြာ ရယ္ေနပါေတာ့တယ္။
"နင္ဟာ အခုငါ့မိန္းမ ျဖစ္သြားၿပီ။ ငါျဖစ္ေစခ်င္တာ ဘာမဆုိ နင္ လုပ္ေပးရမွာပဲ.."
ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပဲ သမီးကုိ ဟာရီကိန္းမုန္တုိင္းႀကီးက ရုိက္ခတ္လုိက္သလုိမ်ဳိး၊ မုိးႀကိဳးပစ္ခ်လုိက္သလုိမ်ဳိး အားအျပည့္နဲ႔ ေဆာင့္တြန္းလုိက္သလုိခံစားလုိက္ရၿပီး ဘယ္လုိမွကုိ ျပန္မခုခံႏုိင္ေတာ့ေအာင္ပါပဲ။ ပူျပင္းေတာက္ေလာင္ လွတဲ့ အရာမ်ားဟာ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ သမီး ရဲ႕ ရင္ထဲကုိ တုိးဝင္ ေလာင္ၿမိဳွက္လုိက္သလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။ ဘယ္လုိပဲ သမီး ေအာ္ဟစ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းလည္း တေယာက္မွ ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ကုိ နာက်င္လြန္းလွပါတယ္။ ျပင္းထန္စြာ ေနာက္ထပ္ ေအာ္ဟစ္ေနရင္းနဲ႔ သမီး ေမွာင္အတိက်သြားတယ္။
ဘဝသစ္ကုိ လက္ခံႏုိင္ဖုိ႔ သမီးအျမန္ႀကိဳးစားရတယ္။ သမီးမွာ ဒီအိမ္ကုိ စြန္႔ခြါဖုိ႔၊ အထြန္႔တက္ဖုိ႔၊ မလုပ္ဘူး မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ျငင္းဆန္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးမရွိပါဘူး။
(ဆက္ရန္)
No comments:
Post a Comment