Tuesday 12 April 2011

မွ...သုိ႔...သူငယ္ခ်င္း

သမုဒယၾကိဳး ေႏွာင္မည္စိုး၍
ေသြတိမ္းေရွာင္ဖယ္ ေျဖပါေလလည္း
တြယ္ငင္ရစ္ပတ္ ေႏွာင္ၾကိဳးထပ္ၿပီ
မေျဖရက္ဘူး သိရဲ႕လား...။

သႏ ၱာန္စိတ္ေထြ ဖီလာေလလည္း
တုံ႔လွည့္ေမတၱာ ေရာင္ျပန္လင္းလက္
ဒီတသက္ျဖင့္ မိွန္ဖို႔ခက္ျပီ
တသက္အလင္း တည္ေစသား...။

ေ၀းကြာျခင္းေတြ တားဆီးေနလည္း
ကိုယ္စီစိတ္ထဲ ျမတ္ႏိုးဆဲမို႔
*ထားခဲ့ေမတၱာ ျပန္ေရတြက္ရင္း*
မိုင္တိုင္ေတြကို ရီျပစ္မယ္...။

*...* ထပ္တုိးစာေၾကာင္း (၂၇ ၀၅ ၂၀၁၁)

အသိ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိးဆုိလုိ႔ တေယာက္မွမရွိဘဲ ေရာက္လာခဲ့ရတဲ့ေနရာသစ္တခုမွာ အရာအားလံုးမဟုတ္ေပမယ့္ တန္ဖိုးထားတဲ့၊ လက္ခံတဲ့အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တူညီေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြ ရခဲ့တယ္။ ကုိယ့္ေမာင္ႏွမခ်င္းေတာင္ ကုိယ့္နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် မျဖစ္တ့ဲ ေလာကႀကီးမွာ သူတုိ႔နဲ႔လည္း အေျခအတင္ေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကုိ ၾကိဳးစားနားလည္ေပးၾကရင္းနဲ႔ ကုိယ့္ေဘးမွာ လုိအပ္မွဳတုိင္းနီးပါးအတြက္ အၿမဲအဆင္သင့္ရွိေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အတြက္ အမွတ္တရပါ။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က သံေယာဇဥ္တြယ္မိရင္ မီးခုိးမဆံုး မုိးမဆံုးမုိ႔ အစကေတာ့ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ရွိခဲ့ေပမယ့္ ၾကာေတာ့လည္း အခ်စ္ဆံုးေတြ ျဖစ္လာၾကတာပါပဲ။